BİR ŞEHİDİN ARDINDAN
Bugün sizlere 23 yaşında şehit olan "Bilal" kardeşimizin hikayesini anlatacağız. Onu diğer şehitlerden farklı kılan yanı, Peygamberin gözdesi olan Mus´ab bin Ümeyre benzeyen çokca yanlarının olmasıdır. Şehit kardeşimiz, maddi olanakları iyi olan bir aileden gelmesine rağmen sade yaşamayı severdi. Yakışıklı az konuşan, ahlak abidesi bir şahsiyete sahipti. Çevresinde çok sevilip sayılması, iyi bir Müslüman olduğunun en güzel işaretlerinden biriydi. Dünyanın aldatıcı cazibesine karşı, aldırış etmeden sade bir hayat sürmeye çalışması onun ne kadar erdemli biri olduğunun da göstergesi olarak hatıralarda hep yaşayacaktır.
Bilal kardeşimiz 10.08.2019 tarihinde Suriye´nin İdlip şehrinde, halkını acımasızca katleden zalim Beşşar Esat güçlerine karşı savaşırken şehit düştü.
Bilal´in şehit olduğunu duyunca ailece duygusal anlar yaşadık. Çocuklarım Mustafa ve Furkan´ın en yakın arkadaşlarından biriydi. Anne ve babası ise aile dostumuz ve etrafınca sevilen değerli insanlardı. Rabbim onlara ailece sabırlar versin.
Bilal´in şehadet haberi sonrası uzun bir düşünceye daldım. Onunla olan anılarım hep gözümün önünde canlanıp durdu.Yatağa başımı koyduğumda kendime şu soruyu sorarak düşünmeye başladım. Bilal´i hiç bilmediği diyarlara götüren neydi acaba?
Zihnimdeki karışık soru yumağına cevap ararken, birden hafızamda şu ayet belirdi :
“Size ne oluyor ki, ‘Ey Rabbimiz, bizi halkı zalim olan şu memleketten çıkar. Bize, tarafından bir sahip gönder. Bize katından bir yardımcı gönder.´diyen erkek-kadın ve çocuklar için Allah yolunda savaşmıyorsunuz?´´
(Nisâ Suresi, 75)
Beynimi kemiren soruya bir nebzede olsa bu ayetle cevap bulabilmiştim. Bilal ardında sevdiklerini ve sahip olduğu dünya nimetlerini bırakarak, başka diyarlara geri gelmemek üzere uzanan bu yolculuğu, ancak hakiki bir iman ve Allaha kavuşma arzusuyla izah edilebilinirdi. Yakınımızda öldürülen binlerce masum çocuk, kadın ve yaşlı insanın çığlıkları, şehit Bilal Üçağaçı derinden etkilemişti. Sahip olduğu iman, zulme uğrayan kardeşlerinin imdadına koşmasına bir vesile olmuştu.
Belkide duygusal ve merhametli oluşu onun en güzel özelliklerinden biriydi. Az ve sade konuşurdu, en son Türkiye´ye geldiğinde aramızda geçen bir diyalog beni çok etkilemişti. Bir abi olarak kendisine nasihatte bulunmak istemiştim. Ona şöyle demiştim :
Bilal, artık Türkiye´de kalsan gitmesen annen baban ve kardeşlerin seni çok özlüyorlar. O aziz şehit verdiği cevapla beni mahçup etmişti. Bana doğru dönerek Nejdet abi : Haksız yere katledilen masumların çığlıkları kulağımda inlerken ben rahat yatağımda uyuyamam, güzel arabalara binip zevk sefa süremem bu beni kahreder. Bu cevaplar karşısında kendimden utanmış ve kalbimin derinliklerin de tarifi mümkün olmayan acılar hissetmiştim. En son kurduğu cümle : Ona olan hayranlığımı katbe kat artırmıştı. "Bilal´in dilinden dökülen cümleler, dünya nimetlerine küsmüş ve Rabbine kavuşmak için gün sayan bir şehide yakışan sözlerden başkası değildi."
Şehit Bilal özellikle annesine karşı tarifi mümkün olmayan bir sevgisi vardı. Şehit olmak yada annesine kavuşup beraber yaşamak tercihi noktasında çok zorlandığını, onu yakinen tanıyan dostları gayet iyi bilirler. Huzuru ilahide "ailesi" şehit anne ve baba şerefine ulaşanlar mertebesine yükselmeleri, her faniye nasip olmayacak kadar, Allah indinde ulaşılması en yüksek makamlardan biri olduğunun önemini tekrar vurgulamak isterim.
Şehit kardeşimizin yaşamı bizlere örnek olduğu kadar, ölümü sonrasıda, ailesi başta olmak üzere, dostları ve sevenleri için geride bıraktığı hatıraları, Bilal´in ne kadar ince ruhlu, fedakar ve halis bir niyete sahip olduğunu tekrar bizlere göstermiştir.
Rabbim bizler, şehadet ediyoruz ki :
Bilal kardeşimiz sana iman etmiş ve bu doğrultuda blr hayat sürmüştür. Gençliğinin baharında "ilahi kelimetullah" yer yüzüne hakim olsun diye, aziz canını senin için seve seve vermiş ve hiç bir fedakarlıktan kaçınmamıştır. Allahım Bilal´in şehadetini Kabul buyur, biz sevenlerini de onun şefaatine nâil eyle. "Başta ailesi olmak üzere tüm sevenlerine Rabbimden sabrı cemil diliyorum."
Şehit Bilali bizlere hatırlatacak bir hadisi şerifi zikrederek yazıma son veriyorum. "Allahım ona merhamet et ve onu Cennet nimetleriyle mükafatlandır."
“Şehitlerin ruhları, yeşil kuşlar şeklinde cennette diledikleri gibi dolaşırlar. Daha sonra, Allah´ın arşına bağlı kandillere konarlar. Onlar bu durumda iken Allah onlara, “Dileyin benden ne dilerseniz!´ der. Şehitler, ´Rabbimiz! Ne isteyebiliriz ki, cennetin her yerini dilediğimiz gibi dolaşıyoruz!´ derler. Mutlaka bir şeyler istemeleri konusunda teklif gelince onlar söyle derler. ´Ruhlarımızı cesetlerimize tekrar geri gönder. Senin yolunda tekrar ölelim. Bunun dışında bir şey istemedikleri görülünce artık onlara bir daha sorulmaz.” (Müslim, İbn Mace)
Selam ve Duayla
